آسمان بغز تو را آنروز در عالم شکست
کز زمین برخاست نامت بر بلندا یا حسین
ابر ها تکبیر گفتند و به تطهیر آمدند
سجده کرد از نور بر تو کهکشانها یا حسین
سرخ شد آب فرات از شرم رویش سرخ شد
در گریبان برد سر این جا و آن جا یا حسین
هیچ کس تا آن زمان از عشق معنایی نداشت
عشق تو اما خدا را کرد معنا یا حسین
پرچمی بر ظلمت شبها تو گستردی کز آن
در منا می بین هر شب کربلا را یا حسین
آسمان ، خورشید ، حتی عشق هم مدیون توست
کاش گرد خاک پایت بود دنیا یا حسین