رفتی به سمت توده ای از ناپدیدها ، سجاد حیدری قیری

گفتم نرو که خون تو را تیره می کند

چشم تو را به آینه ها خیره می کند

آن شب به ازدحام تماشا سپردمت

چشم آبی غریق ! به دریا سپردمت

نشنیدی و ندیدی و از موج رد شدی 

در خنده های واحی ساحل رصد شدی