برای زینب بتونی که جسدش آویزان بود از پنجره آپارتمانی در بمباران صور!
چهار دیوار اتاقم را به سمت خودم می کشم
لوستر را می گیرم و سقف را پایین می آورم تا روی سرم
چاله می شوم در یک مکعب کوچک به اضلاع تنم
اما هنوز روبه رویم تصویر توست
در شبکه العربیه
الجزیره
و المنار
زینب بتونی
با آبشار گیسوانش آویخته
چون رودابه ای شهید
بر درگاه آپارتمانی در صور
برمی خیزم
چمدانم را بر می دارم
تا از آخرین فرودگاه جهان پرواز کنم
تنها از آخرین فرودگاه جهان
پرواز می کنم .